Maandag 9 februari 2015: Ze hadden beter vandaag tot ‘Blue Monday’ kunnen uitroepen.

Het begon vanochtend al met een akelig telefoontje van een Goede Vriend. Hij maakte grapjes, als altijd. Ik lachte ook, maar leuk was het helemaal niet. Gewoon K, met een hoofdletter.

En ‘s middag was ik plotseling taxichauffeur richting ziekenhuis. Veel minder ernstig, maar ook niet leuk.

Dan zit je daar op zo’n houten rekje te wachten op je passagier en de gedachten meanderen alle kanten op. Bijvoorbeeld: “Ik vind Volvo’s prachtig, maar waarom maken ze er ook ziekenauto’s van?” En: “heeft de binnenhuisarchitect nou de kussens uitgezocht bij de kleur van de ambulances?”
Zaken dus die volstrekt niet ter zake doen op zo’n dag, maar waar het hoofd blijkbaar behoefte aan heeft…