Woensdag 3 september 2014. Beste lezer, ik verkeer in ernstige gewetensnood. Om dat goed uit te leggen moet er een groot, intiem bedgeheim op tafel. Ik reken op jullie vertrouwelijkheid.
Happinez
Mijn vrouw heeft een abonnement op Happinez. Dat is een blad over ‘mindfulness’. Ik heb wel eens horen zeggen dat Happinez het Nieuwe Geloof is. Met het intreden van de ontkerkelijking heeft de mens nieuw houvast nodig en daar zorgen dit soort bladen voor. Het verbaast me niet, want de subtitel van het tijdschrift luidt “nothing is impossible for a pure heart and a clear mind”. Met die stelregel in het achterhoofd liep Jezus tweeduizend jaar geleden over het water.
Aandacht
Enfin, normaal gesproken heb ik geen last van dat abonnement. Deze maand is het anders. Als schouderklopje voor de trouwe lezerskring had Happinez bij verzending een pakje ‘aandachtkaarten‘ in het cellofaan geduwd. Mijn partner kwam dat trots laten zien: “Kijk, ik heb een cadeautje gekregen”. Ik herinner me vaag dat er voorgaande keren ‘aandachtkaarsjes‘ en een ‘aandachtagenda‘ ingesloten zaten, maar daar heb ik niets over gezegd.
Kwartetten
Nu wil mijn levensgezel graag dat ik -samen met haar- deze ‘aandachtkaarten’ ga gebruiken, ‘s avonds voor we slapen gaan. De redactie van Happinez heeft spelregels opgesteld.
Het is nog net geen kwartetten, maar je moet wel enkele aanwijzingen nauwgezet opvolgen. Ik noem de twee belangrijkste: het is noodzakelijk dat je (1) een kaart uit de stapel trekt met je linkerhand en dat het (2) een intuïtieve keuze is. De praktijk is nu dat ik stuntelig linkshandig (ik ben rechts) en met mijn ogen stijf gesloten in die stapel kaarten zit te wroeten.
Vrede
De afgelopen dagen heb ik in chronologische volgorde deze woorden verzameld: ‘veerkracht’, ‘inzicht’ en ‘creativiteit. Die woorden moet je van Happinez door je hoofd laten zweven en er -bij gelegenheid- op focussen. Daarna wordt de wereld beter, of -op z’n minst- de mijne.
Geheugenpaleis
Inmiddels heb ik een eigen draai aan het kaartspel gegeven. Je moet er toch iets mee…
Ik probeer de woorden in de getrokken volgorde te onthouden. Daar gebruik ik een methodiek voor die ik uit een boek van Joshua Foer heb gehaald. Dat gaat als volgt: je visualiseert de kaarten op specifieke plekken in en rond je huis. Vervolgens onthoud je de route die je moet lopen om de voorwerpen tegen te komen. ‘Veerkracht’ ligt bij de tuinlamp, ‘inzicht’ tegen het linker voorwiel van de auto en ‘creativiteit’ op de voordeurmat. Voor de zekerheid leg ik de kaarten ook allemaal onder mijn kussen als ik naar bed ga. Dat schijnt te helpen…
Ik worstel met de vraag hoe lang ik dit vol moet houden. Je kunt na drie dagen nog niet breken met een Nieuw Geloof, maar ik heb ook geen zin om de stapel kaarten onder mijn kussen tot onslaapbare hoogte te laten groeien. Wat te doen?
Help!
