Mijn professionele fotocamera is het leven beu. Hij zit in de herfst van het bestaan. Z’n scherpte neemt zienderogen af en hij wordt onzeker als ‘ie geen duidelijk contrast kan…
Nadagen van een fotocamera
Volvo klassieker in het Autotron
Vrijwel ieder jaar rond deze tijd rijd ik naar het Autotron in Rosmalen. Ik bezoek daar een paralel universum gevuld met oude mannen die baltsen rond hun Grote Liefdes. Het…
AmersfoortKiest voor burgers, politiek en mediamakers
We zitten boven een vestiging van de Copyshop in een soort huiskamertje. De ruimte biedt net voldoende plek aan ongeveer vier personen. Wij zijn er vanavond met z’n vijftienen. Het…
Vakantieverhaal – foto’s zijn verraders
Dit wordt een vakantieverhaal dat iedereen kent. Je gaat op reis en laat je verrassen. Het gaat immers om nieuwe ervaringen en gedenkwaardige indrukken. Je wilt je vrij voelen van…
Trots op Websites
Sorry, de klad zit er een beetje in. De frequentie van mijn schrijverij op dit blog is te laag. Véél te laag. Jij zult misschien denken: “Ach, beste Gerard, zo…
Lang leve de schrijverij
Jij, de trouwe volger van deze verhaaltjes, hebt waarschijnlijk gedacht dat mijn woordenstroom was opgedroogd; dat de tropische temperaturen van de laatste weken al mijn letters hadden verdampt. Het tegendeel is waar….
KLOOSTER! -de glossy- is uit
Vandaag verschijnt KLOOSTER!, een glossy over het kloosterleven. Het idee is niet helemaal nieuw, want een jaar geleden kwam ‘Stilleven‘ al op de markt. Dat magazine was een initiatief van…
Gezichtendyslexie mag een naam hebben
Het zal je vast wel eens zijn overkomen: je loopt door een drukke winkelstraat en plotseling roept iemand je naam. Je kijkt hem aan en er staat een wildvreemde voor je….
In de wolken en andere fotoverhalen
Het fotoproject is afgerond, de kloosterpoorten zijn weer gesloten. Vijf weken van rennen, vliegen, hollen en ook stilstaan zijn voorbij. Het eindresultaat openbaart zich pas over een paar weken, maar ik…
Wieringa’s woorden en kloosters met stilte
Tommy Wieringa en zeven kloosters vullen nog steeds mijn dagen. Ze inspireren van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. De abdijen zorgen overdag voor verwondering en Tommy doet dat het laatste…