Zaterdag de 11e van de eerste: Zoonlief speelt een aardig partijtje volleybal. Hij zit in het eerste van de plaatselijk vereniging en ze doen mee op hoog niveau.

Vandaag moest de tegenstander van ver komen. Ze hadden ruim anderhalf uur gereden en kwamen toen tot de ontdekking dat alle sportkleren nog thuis aan de waslijn hingen. Terug konden ze niet meer, want dan zouden ‘onze jongens’ zonder te spelen hebben gewonnen. De scheids vond het goed dat de uitclub in geleende shirtjes speelde, maar de sportbroeken moesten absoluut hetzelfde zijn.

De plaatselijke middenstand van Amersfoort heeft goede zaken gedaan, want in allerijl zijn zeven broekjes gekocht. Daarna kon er -nog net op tijd- gespeeld worden. Wel een beetje slordig dat de inkoper de achtste speler was vergeten. Stond er uiteindelijk alsnog een vreemde broek aan het net. En dan nog verliezen ook. Nee, ’t was niet de dag van Warmenhuizen…