Maandag 9 maart 2015: Dit is de Onze Lieve Vrouwetoren, ook wel ‘Lange Jan‘.

De komende tijd mag ik regelmatig naar hem kijken. Met een vijftal ambitieuze journalisten zijn we neergestreken aan de voet van de toren (nou ja, bijna) en we gaan daar de komende tijd Amersfoort nog verder opstoten in de vaart der volkeren. Sommigen denken dat het een hele klus wordt; ik denk dat we het met twee vingers in de neus kunnen redden (nou ja, bij wijze van dan).

Amersfoort verkoopt zichzelf. Ze verleidt je. We hebben grachten en middeleeuwse straten. Het is een dorpse stad, of een stads dorp, net wat je het liefste hebt.

De ligging in het geografisch hart van het land is fantastisch.
Op je reis van oost naar west, of van noord naar zuid kom je altijd langs. Het is maar vier kilometer extra en je zit aan de lekkerste patat van Nederland, of in het Mondriaanhuis. Kies maar…

Het enige wat wij met z’n vijven gaan doen is je aansporen om die vier kilometer te overbruggen, de weg af te leggen tussen gewoon en bijzonder.

Probeer het maar eens, je krijgt er geen spijt van. Beloofd!