Donderdag de 26ste.
We hebben sinds kort een heus fotografencafé in Amersfoort.

Vanavond dronken we Belgisch bier en werkten een vol programma af. De nieuwe baas van de belangenvereniging DuPho kwam zichzelf voorstellen, er was een lijstenmaker en de directeur van een Architectenclub liet een serie van haar foto’s zien.

Maar het hoofdpodium was voor René Dissel. Hij heeft, samen met schrijfster Herma Klein Kranenberg, een vijftigtal Amersfoorters geportretteerd. De teksten en de foto’s zijn uitgebracht in een lijvig boekwerk. Ik heb geen idee of iemand het koopt, maar het zag er fantastisch uit.

René is overigens een nuchter mens. Hij ontkrachtte keihard de bewering dat goede fotografen de ziel van iemand bloot kunnen leggen.

“Het vereist vakmanschap om een bijzonder ogenblik te vangen, maar het is altijd een momentopname. Je kunt in één foto geen heel leven, of een genuanceerd karakter vastleggen.“

Ik houd van professionals die de mythes rond hun werk terugbrengen tot de juiste proporties. Rene is OK!
Je kunt zijn foto’s de komende maand nog zien in de Sint Aegtenkapel.