Woensdag 23 april 2014: Alle foto’s die ik de moeite waard vind, krijgen een schoonheidsbehandeling. Daar moet je de tijd voor nemen en die heb ik meestal niet. Het blijft dus vaak bij een beetje contrastverhoging, sensorvlekjes wegpoetsen, oplichten en aanscherpen.
Nostalgie en glamour
Vandaag ben ik er eens even goed voor gaan zitten. Er lag nogal wat materiaal dat aandacht nodig had. De Volkswagenshow van afgelopen weekeinde bijvoorbeeld. Het hippiekampement moest een nostalgische aanblik krijgen (had ik bedacht) en het roze meisje een ‘over-the-top-glamour-look’. Zie hier het resultaat! Op vol formaat zijn ze een stuk fraaier, maar daar heb je nu niks aan.
Misschien aardig om nog even te vertellen: het meisje met het rode haar stond op de VW-bijeenkomst te praten met een meneer. Hij zag er redelijk gewoontjes uit en zij extravagant. Hij hing half tegen een donkerblauwe Kever, zij balanceerde op torenhoge hakken voor de zuurstokroze cabrio. Ik zag een kans en onderbrak het gesprek. Niet netjes, maar ‘alles voor de kunst‘ moet je maar denken.
Openingsvraag
Begerig vroeg ik of de roze koets van haar was. Eigenlijk had ik dat niet willen vragen, want het leek me overduidelijk dat zij over een uurtje of wat in dat voertuig huiswaarts zou rijden. Maar ja, je moet toch een openingszin hebben… Gelukkig maar, want het donkerblauwe exemplaar bleek van haar en de felgekleurde van hem. Vreemd, maar wel leuk.
Of zij dan even in die van hem mocht gaan zitten, vroeg ik. Dat bleek geen bezwaar. Schoudertasjes werden afgeworpen, het haar nog even opgeschud en daar verdwenen de stiletto’s in het open autootje.
Barack Obama
Je moet van me geloven dat ik zo’n twintig plaatjes heb geschoten in een tijdsbestek van een kleine minuut. Toen wist ik dat ik genoeg had.
In opperste concentratie had ik me op het meisje en de auto gericht en nauwelijks om me heen gekeken. Toen ik me omdraaide, leek het wel of Barack Obama een speech hield. Een leger van zeker vijfendertig voorbijgangers stond met spiegelreflexen, compactcamera’s en mobieltjes het tafereel te vereeuwigen. Het zou me niks verbazen als er in die ene minuut een kleine vijfhonderd foto’s zijn gemaakt van een bevallige mevrouw in de auto van haar buurman.