Dinsdag 2 juni 2015
De binnenstad van Amersfoort is oud. Een eindje buiten de kern ligt de voormalige Prodentfabriek. In dat reusachtige complex vestigen zich nieuwe bedrijfjes. De bewoners zijn veelal ZZP’ers met creatieve beroepen. Het herrijzende fabrieksterrein heeft ook een naam: ‘De Nieuwe Stad’.

Precies tussen de oude en de nieuwe stad is de laatste tijd enorm gebouwd. Iets teveel soms. Met enige regelmaat staan er honderden vierkante meters leeg. Daar balen wij Amersfoorters natuurlijk enorm van (‘protserige panden van onze belastingcenten’). De grootste doorn in het oog is op dit moment een architectonisch hoogstandje van glas. Het is gebouwd in 2008 en heeft tijden bijna volledig leeggestaan. Er gaan geruchten dat er een nieuwe eigenaar is.

Ik zat vandaag even te Googlen en kwam over het pand de volgende tekst tegen. Het verhaal stamt uit de begindagen. Geen idee wie zich hier op heeft uitgeleefd, maar het is niet om door te komen. Bijna leuk zelfs…

Het project voor het nieuwe Instituut van de RdMZ/ROB is een buitengewoon voorbeeld van een permeabel gebouw dat een enclave van enorme cultuurhistorische en maatschappelijke waarde aan de rand van het historische stadscentrum van Amersfoort belooft te worden. De ligging van het Meursingterrein tussen het historische stadscentrum van Amersfoort en de spoorweg noopt tot nadenken over de schaal en het karakter van het gebouw in zijn dialoog met de oude stadsrand, de Eem, en de Koppelpoort. Bijzonder gevoelig is de wisselwerking van het nieuwe gebouw met het Zocherplantsoen en de openbare ruimte in de stad, evenals het karakter van het overdekte openbare plein – zowel binnen als buiten het gebouw – vanwaar men toegang heeft tot alle belangrijke onderdelen van het Instituut. De romp van het gebouw is verpakt in een gefragmenteerde, kristallen omhulling, een ceintuur van glas die zich ruimtelijk oriënteert in een groot aantal verschillende richtingen en hellingen om het licht te kunnen vasthouden dat op zijn beurt de gereflecteerde vlakken accentueert en in stukken breekt en aldus door het spel van wisselend daglicht op zijn facetten het stedelijke landschap voorziet van een levendige, sprankelende achtergrond.

Meer van dit moois op de site van ADP-architecten…