Vrijdag 17 juli 2015

Het is nog steeds afzichtelijk warm.
Gisteren hebben we niks gedaan en de afspraak is dat we om de dag een bezienswaardigheid gaan bezoeken. Het wordt dit keer de markt een dorp verderop.

Ik kom tijdens vakanties heel langzaam op gang. Het loopt daarom al tegen twaalven als we de bestemming hebben bereikt. In het dorp is het nog heter dan tussen de tenten. Ik wil meteen naar het bier, maar mevrouw Oonk vindt dat we daar nog best even mee kunnen wachten.

Me enige regelmaat klinkt er een enorm gemekker over het marktplein. Het blijkt een alpinopetdragendegeitenkaasverkoper te zijn. Hij smeert ons een plaatselijke lekkernij aan voor bijna een tientje. Het druipt al tussen m’n vingers door voordat we bij de auto terug zijn.

’s Avonds hebben we het hele pakketje in de biobak van campingbaas Pim gemikt. Ik was namelijk bang dat alle katten uit de wijde omtrek van Glux-en-Glenne ’s nachts in onze voortent zouden staan mauwen, zo vreselijk stonk het spul. Rottende vis ruikt nog beter….