Zaterdag 18 juli 2015

De laatste jaren plannen we onze vakanties niet meer vooraf. We rijden domweg de zon tegemoet. Als we een geschikte overnachtingsplek zien, stoppen we en slaan het kampement op (of nemen een hotelletje).

Dit jaar kwamen we -bij toeval dus- terecht op drie campings met Nederlandse eigenaren en uitsluitend Nederlandse gasten. Die gasten hadden wel heeeeel veeeeeel kleine kinderen bij zich. ‘Drie is het nieuwe minimum‘, zei één van de campingbazen toen we onze verwondering uitspraken over de reusachtige hoeveelheid jong grut.

Alleen Wim en Klazien waren ook met z’n tweetjes. Ze waren bovendien even oud als wij en erg gezellig. Dat verbroedert.

Wim en ik hebben de wijnvoorraad van de camping opgeruimd en de dames lagen als prinsessen in het zwembadje te leuteren over dingen die alleen vrouwen interessant vinden.

De adressen zijn inmiddels uitgewisseld. Ik denk dat er een reünie in Nederland op stapel staat. We gaan vast herinneringen aan het campingleven ophalen, maar eerst moeten onze nieuwe vrienden nog opa en oma worden….