Vrijdag 14 augustus 2015

Vandaag kwam ik Kees tegen. De vorige keer was ruim dertig jaar geleden. Gelukkig hadden we afgesproken, anders waren we elkaar voorbij gelopen. De tijd heeft wat wijzigingen in ons uiterlijk aangebracht. Vandaar.

Kees is een oude schoolvriend. We deelden toentertijd echt alles met elkaar: de puberproblemen, de grappen en zelfs onze (platonische) liefde voor twee betoverende meisjes uit een andere klas.

We hadden ongeveer een half uur nodig om drie decennia historie in te halen, daarna hebben we heerlijk zitten bomen over werken in ’the cloud’, de verbouwing van het huis en ingenieuze softwarepakketten.

Mevrouw Oonk snapte er niets van. Ze vroeg toen ik weer thuis kwam: “Hoe was het met Kees?”. Ik moest heel diep nadenken en zei -naar waarheid-: “Die vraag heb ik hem niet eens gesteld….”.