31 augustus 2012: Het gebouw waar ik werk, wordt rookvrij. Dat is op zich niet zo bijzonder, maar wel als je weet dat de helft van alle bewoners journalist is. Journalisten roken namelijk. Vroeger! Rokerige redactieruimtes hoorden bij de beroepsgroep. Bij iedere alinea van een artikel werd een nieuwe sigaret aangestoken. Dat is al jaren verleden tijd. In ieder geval bij ons.

De laatste rookmogelijkheden naast de werkplak verdwijnen nu. Zonder slag of stoot. Geen opstand dus, geen rellen, geen vileine columns in het bedrijfsblad, geen boze ondernemingsraad, geen hoofdredacteur die met z’n portefeuille wappert. Niks, helemaal niks.

Ter compensatie van de rookcabines in de wandelgangen staat er nu een glazen schuur in de achtertuin. Er is plaats voor zo’n twintig verslaafden en er hangen twee glimmende bloempotten voor de peuken. Bob Dylan zong het al: alles wordt anders, heel anders.