Zaterdag 31 augustus: Het zit er op! Vanmiddag vliegen we van Pisa naar Eindhoven. Het wordt een reisdag. Dat geeft me mooi de gelegenheid om nog wat op te schrijven over fotograferen en solliciteren. Laat ik het ook maar in die volgorde doen…

Mooie plaatjes schieten op een augustusdag in Toscane is eigenlijk geen optie. De contrasten zijn zo ontzettend groot dat vrijwel alle foto’s het karakter krijgen van een overbelichte en veel te fel gekleurde ansichtkaart. Als je de schaduwplekjes opzoek, dan gaat het wel, maar een leuk overzichtskiekje heb je dan niet. ’s Ochtends (heel vroeg) en ’s avonds tussen zeven en acht biedt ook mogelijkheden, maar het zijn ook de tijden dat een gemiddelde vakantieganger in bed ligt, of pasta naar binnen zit te werken.

Kortom: het fotograferen heeft deze vakantie op een laag pitje gestaan. Vreemd genoeg kreeg ik op de terugvlucht plotseling een heel aardige plaat uit de camera. Normaal gesproken heb ik het niet erg op plaatjes schieten door een vliegtuigraam, maar de onderstaande gletsjer in de Alpen is toch aardig gelukt, al schrijf ik het zelf…

En dan werd de week voor een deel ook gedomineerd door de benoemingen in Hilversum, met als centrale vraag: wordt ‘ie het wel, of wordt ‘ie het niet?! Daar heb ik een visualisatie van proberen te maken. Het moest iets worden met bochtige wegen, bergen en andere obstakels die in het pad kruisen en natuurlijk ook de hoop aan de horizon. Daar wil ik maar mee afsluiten. Amen!