262-2013 Namen noemen
Opengeslagen pagina van een magazine

Gepubliceerd op

19 september alweer: Vandaag kreeg ik de jongste uitgave van een driemaandelijks magazine in handen. Vervuld met grote trots zag ik dat de redactie een foto van Angela Schijf had geplaatst. Je raadt het al: die plaat heb ik geschoten, nog niet zo lang geleden.

Mijn moeder leest het blad ook. Zij zal echter niet -net als ik- vervuld worden met warme gevoelens. In de eerste plaats kijkt mijn moeder met heel andere ogen naar Angela en in de tweede plaats zal ze nooit weten dat ik die foto heb gemaakt. Ondanks strikte afspraken is de opmaakredacteur toch weer ‘vergeten’ de credits te vermelden. Het was een kleine moeite geweest voor gratis bladvulling… Ik hoor de klacht steeds vaker: bladen gebruiken graag fotografie om hun product te verkopen, maar de beloning voor fotografen neemt juist af. Jammer…

NB: de Google-ranking van het magazine zal niet stijgen door dit blog. De verkoop evenmin. Dat kostte wat moeite bij het schrijven, maar ’t is gelukt. Inderdaad: een beetje kinderachtig, maar ik kan altijd nog zeggen dat ik de naam van het blad ‘vergeten’ ben te noemen.

andere
verhalen