Donderdag 2 oktober 2014: Morgenabend geht’s los. Jong Hoogland viert het jaarlijkse Oktoberfest.

In jongere kringen (dan waarin ik verkeer) wordt lovend gesproken over dit bierfeest. Het blijkt ook helemaal niet gek te zijn om in gebroken Duits met elkaar te communiceren. Zie hier de uitnodiging op de website van het organiserend comité:

Tijd für das Oktoberfest!
Geen biertabel weten te bemachtigen? Niet getreurd. Vrijdag 3 oktober start de losse kaartverkauf met een super tolle Aprés-Pre-Party om alvast in de stimmung te komen.
Geniet wederom aan lange biertabels (of staand) van een super toll programma van Duitse schlagers, foute partyhits van DJ Heinrich von Swaffelbistenfeldt, bier und wein van formaat en bratwurst in een uber Duitste sfeer. Ein Duitse outfit mag ook zeker nicht ontbreken.

Het gaat natuurlijk om de drank en de andere sexe. De zenuwen en de hormonen moeten immers geprikkeld worden. De posters met de aankondiging van het spektakel stralen die boodschap ook uit. Ze lijken wild geplakt. Je ziet ze op vreemde plekken.

Het plaatje is precies wat je verwacht: meisje, decolleté, vlechtjes en weer die vermaledijde braadworsten. Wat is dat toch bij reclamemakers? Als ze de aandacht van de jeugd moeten trekken, dan zoeken ze een foto van een meisje met een worst. ’t Mogen ook twee meisjes zijn, of twee worsten.

Je kunt je vast die ophef deze zomer nog herinneren over een reclamecampagne van 538 (zie foto onder). Nederland was boos. Het bureau (INDIE) dat normaal gesproken de ideetjes aan 538 levert, haastte zich te zeggen dat ze hier niets mee te maken hadden. Het reclamebureautje (SUE) dat wel verantwoordelijk was, hulde zich in stilzwijgen. Ze zijn overigens net verhuisd, van de Wallen naar een pand iets verderop. Dat kun je lezen op de site:

SUE Amsterdam gaat verhuizen
SUE is een beetje aangekomen. We krijgen al ons personeel niet meer achter de ramen van de Wallen zonder te stapelen, dus we verlangen naar iets groters… iets royalers.. iets met een tikkie meer bravoure en klasse. SUE is een grote jongen geworden en daarbij hoort een grote jongens pand.

Je moet niet al te subtiel willen zijn en cliché’s niet schuwen. Dat is de manier om groot te worden.
’t Is een les van alle tijden, maar plotseling valt ‘ie me meer op.
“Je wordt ouder papa, geef het maar toe…”