Vrijdag 4 oktober: Op werelddierendag mag je best even in een visserijhaven gaan kijken, vind ik. Vooral als je in de buurt bent en de zon schijnt.

Het zit zo: ik ben vanmiddag even flink wezen shoppen bij één van m’n favoriete fotozaken, cameraNU in Urk. Toen de auto eenmal vol zat, kreeg ik zin om nog even het dorp in te gaan. Het was flink schrikken toen ik aan de haven stond. Geen idee hoe het met jou zit, maar mijn beeld van Urk is nogal nostalgisch gekleurd. Ik dacht allemaal van die verfloze kotters aan te treffen met ruwe, maar wat oudere zeebonken. Grote snorren, donkere blik en gescheurde overalls, dat werk! Nou, mooi niet.

Het grootste deel van de haven was gevuld met twee enorme metalen bulkboten, strak in de lak en glimmend in de middagzon. Jonge kerels met ronde billen in modieuze werkkleding renden rond. Iedereen zei vriendelijk ‘hallo’ en trok zich van de camera weinig aan. Gelukkig vond ik in een uithoek ook nog een bevestiging van m’n fantasie. Dat stelt dan toch weer enigszins gerust…