Maandag 6 oktober: Mensen die mij kennen, weten dat ik een beetje kan doorslaan als ik ergens enthousiast over ben.

Vanmiddag was het weer eens zover: ik ben lid geworden van de bibliotheek. Het is -globaal geschat- zo’n twintig jaar geleden dat ik stopte met het lenen van boeken. Ik was die sompige ruimtes zat, die muf roken en waar bij de uitgang een strenge mevrouw in je tas wilde kijken. Dat is tegenwoordig heel anders. Je stapeltje boeken wordt onzichtbaar gescand en bij de uitgang staat een aardige dame die ’tot de volgende keer’ zegt.

Na een paar harde saneringen enerzijds en flink wat budgetoverschrijdingen anderzijds is Amersfoort sinds kort een prachtig pand rijker. Het staat net buiten de oude binnenstad aan het Eemplein.

Een architectenbureau uit Rotterdam heeft zich flink laten gaan: licht, lucht, ruimte en tonnen duurzame materialen. Ze zullen nog wel meer mooie teksten hebben gebruikt in hun bidbook en geen enkel woord daarvan is gelogen. Dit Nieuwe Eemhuis heeft voldoende megalomane trekjes om wereldsteden als Amsterdam, New York, Londen en Parijs jaloers te maken. Het staat gelukkig in Amersfoort. Wat mij betreft is iedere cent goed besteed.

De gemeentebelasting zal binnenkort wel worden opgeschroefd, maar ik heb alvast een steentje bijgedragen: een jaarabonnement om dit schitterende gebouw zonder gewetenswroeging binnen te lopen…