Maandag 27 oktober 2014.
Een paar jaar geleden nam ik een kloek besluit: het fotograferen van paddenstoelen moet afgelopen zijn.

Je krijgt er van die natte knieën van, want iedere keer lig je toch weer in het sompige mos met je schone spijkerbroek. Je wordt ook ouder en dat gedoe met je camera op een paar centimeter boven de grond ziet er steeds minder soepel uit. Iemand zou me eens zien haspelen…

Vandaag gingen alle verstandige voornemens overboord. Er stond een prachtig exemplaar te schitteren in de achtertuin. Ik ben inderdaad voorzichtig op de buik gezakt en heb een kwartier liggen woelen in het drassige gras. Nu maar hopen dat de buurvrouw niet achter de gordijnen stond.