Maandag 29 oktober 2012: Dit is niet de plek die ik graag gebruik om over mijn dagelijkse werkzaamheden bij de Publieke Omroep te mopperen, maar nu ben ik echt narrig. Dus als je geen zin hebt in mijn gelijk, dan stop je nu gewoon met lezen.
Vandaag hebben Partij van de Arbeid en VVD hun nieuwe regeerakkoord gepresenteerd: “Bruggen slaan”. Het stuk staat vol krachtdadige besluiten waar we allemaal last van gaan krijgen, maar dat is voor een betere toekomst en dus moeten we flink in een zure appel bijten, zeggen ze. Dat wil ik dan nog geloven, maar ik begrijp niet goed waarom er ook mooie dingen voor altijd bewust kapot gemaakt worden.
De Publieke Omroep moet 33% van het budget inleveren. Dat is geen realistische financiële taakstelling, maar een bewuste aanslag op het bijzondere bestel dat we hebben. Gewoon een poging om de boel voor altijd om zeep te helpen (ik had al gezegd dat ik boos ben, toch?).
Onze Publieke Omroep is één van de goedkoopste in Europa. Alleen Albanië en Moldavië doen het voor net iets minder geld per hoofd van de bevolking, geloof ik. Ons systeem wordt ook nog eens heel hoog gewaardeerd en de programma’s worden goed bekeken en beluisterd. Ik bedoel dan dat er veel mensen gebruik van maken en dat er hoge rapportcijfers worden uitgedeeld. Dat is allemaal tegen het zere been van een paar commerciële partijen. Die bedrijven hebben vervolgens een sterke lobby ingezet met het huidige regeerakkoord als resultaat (+ een paar draconische maatregelen vanuit Brussel). Wat je de Publieke Omroep kunt verwijten is een gebrek aan verweer de afgelopen jaren. We hebben ons heel rustig gehouden en niet van ons afgebeten, te weinig met modder gegooid, of te sporadisch met tromgeroffel al die prachtige resultaten wereldkundig gemaakt.
Vandaag hoorde ik weer keer-op-keer dat ons bestel niet meer van deze tijd is. Er wordt dan gedoeld op de ledenvertegenwoordiging. Het zou ouderwets zijn om je te baseren op idealistische stromingen zoals een levensovertuiging, of een socialistische wereldvisie. “De verzuiling is voorbij”, zegt men dan. Nou is ons bestel al lang veel breder ingericht met leeftijdsomroepen als MAX en BNN, of clubs als PowNed en WNL. Bovendien staat het bestel open voor iedereen die een grote groep gelijkgestemden weet te mobiliseren. Honderd procent vergelijkbaar met de manier waarop we de politiek hebben georganiseerd. Partijen bestaan immers ook uit leden. Dat is ook goed, want juist deze tijd vraagt om directe betrokkenheid van burgers. Iedereen wil en moet mee kunnen denken over maatschappelijke ontwikkelingen. De nieuwe vereniging noemen we tegenwoordig community en die zijn razend populair, check de groei van de sociale media maar eens.
Kortom: we hebben een modern en goedkoop bestel dat door de consument zeer hoog wordt gewaardeerd. Er is geen reden om dat bewust kapot te maken. Tenminste, dat vind ik.
