Zondag 7 december 2014: Samen met de kinderen is Sinterklaas hier uit huis vertrokken. Geen surprises meer, geen cadeaus. Ik vind het prima zo.

Deze week bracht de buurvrouw een loodzwaar pakket. Er zat een bosatlas in vol foto’s en verhalen over ons cultureel erfgoed.
De brengster van het goede nieuws zei dat het cadeau afkomstig was van de Goedheiligman. Hij zou een verward grijs kapsel hebben gehad, guitige oogjes en een enorme snor; een beschrijving die past bij een oud-collega waar ik een website voor heb gebouwd. Gewoon een leuke vent waar je graag iets extra’s voor doet.

Ik neem de laatste regels over van een geniaal gedicht:

“(….)
Maar rond 5 december is een weigering een heus affront
Dit grote boek waar alles in staat, is iets dat je meer dan toekomt
Mocht je het al hebben of niet begeren
Wil het dan retourneren
Zodat Piet het kan remplaceren“.

Sint.

Een heerlijk geschenk voor een druilerige zondag.