Vrijdag 6 december: Vriend Erik en ik gaan een weekend naar Parijs. Erik heeft z’n zinnen gezet op Musée d’Orsay en ik op het Louvre.

Het eerste deel van de reis verloopt voorspoedig, maar bij Parijs verwijst de navigatie ons naar de ‘périférique interieur’. We komen ruim twee uur muurvast te zitten in de vrijdagavondspits. Vrijwel alle toeristische hoogtepunten trekken stapvoets aan ons voorbij. We schieten plaatjes vanuit het autoraam en beloven onszelf dat we morgen alles nog beter gaan bekijken. Tot mijn spijt ontbreekt alleen Place de la Concorde aan de route. Het is altijd een grote wens geweest om daar nog eens overheen te scheuren, zoals een echte fransoos dat ook zou doen.

Gelukkig valt er vanavond nergens in Parijs ook maar iets te scheuren, dus heel veel hebben we waarschijnlijk niet gemist…