12 december 2014: De tafeltrots van mijn opa zaliger komt tegenwoordig regelmatig op bezoek.

Mijn opa van vaderskant hield van jagen. Hij schoot het liefst op fazanten.

Als we vroeger in Winterswijk op visite gingen, dan stond er vaak ‘wild’ op het menu. Dat begrip kenden de kleinkinderen onvoldoende om te snappen wat er precies op het bord lag. Ik weet nog wel dat het altijd stil werd als één van de kleintjes weer zo’n loodkogel tussen de kiezen had. Dan viel er wat uit te leggen.

Die kogeltjes zitten dus nog rotsvast in m’n geheugen, maar van alle verzachtende praat die de tere kinderzieltjes moest sparen, weet ik niets meer….