Een belangrijk deel van mijn leven heb ik gewerkt voor een landelijk communicatiebedrijf. Nu niet meer. In de missie van die organisatie staan grote woorden als ‘respect’ en ‘oog voor de menselijke maat’. Toch is de club steeds weer in staat om het eigen personeel openlijk aan de schandpaal te nagelen. Vandaag schrijft De Telegraaf dat de directeur weg moet wegens ‘gebrek aan leiderschap’. Heel veel effectiever kun je iemand niet diskwalificeren.

Hoezeer de beschrijving ook zal kloppen, dit is de foutste manier om de publiciteit te zoeken. Je kunt altijd zeggen dat “er groot verschil van inzicht is over de te volgen koers”, of dat “de fusie nu is afgerond en dat er plek vrijgemaakt wordt voor nieuwe bestuurders”. Dat is de koninklijke weg. Het effect is hetzelfde: ‘Barbertje moet hangen’, maar de persoon in kwestie kan met opgeheven hoofd door de deur.

Pootje haken is voor peuters.

_____

Update

(Dinsdag 22-12-2015)
Vandaag meldt de Telegraaf ‘eerherstel voor de ontslagen baas van KRO-NCRV‘. Het hoogste orgaan van de NCRV (de leden) heeft blijkbaar geëist dat de Raad van Toezicht excuses aanbiedt en de aangebrachte schade zoveel mogelijk beperkt. Deze kniebuiging zal Bert de Jong, de voorzitter van de Raad van Toezicht, zeker niet uit vrije wil hebben gemaakt. Als je het artikeltje leest, dan zul je zien dat Bert diep, heel diep, door het stof moet.

Het hele theaterstuk lost natuurlijk niks op, want als je iemand eerst ‘gebrek aan leiderschap‘ verwijt, dan kun je een paar weken later niet met droge ogen het tegenovergestelde beweren. In ieder geval geloof ik helemaal niks van de diepe spijtbetuigingen en ik zal zeker niet de enige zijn. Maar goed, hopelijk was dit een ontzettend dure les (in veel opzichten) voor de organisatie en zal er nu een einde komen aan dat traditionele afbranden van (ex)collega’s.

Noot: deze post is een herpublicatie van een eerdere website.