Vandaag heb ik mijn charmes in de strijd geworpen (in ieder geval m’n best gedaan). Het was voor een goed doel.

Er stond een interview op het programma met een prachtige vrouw. Ze moest me alles vertellen over haar leven en haar persoonlijkheid, terwijl we elkaar niet kennen. Om het ijs te breken wilde ik het bezoek beginnen met een bloemetje. Daarom stond ik in alle vroegte al bij de Fleurop.

Op het stoepje zat een Smachtwacht. Dit keer geen afwezige blik, maar een zelfbewuste pose en twee onderzoekende ogen. Het leek me een goede houding om over te nemen voor de rest van de dag.

Het werkte: mijn date heeft me de oren van het hoofd gekletst. Nu hoef ik alleen nog maar twee uur opnamemateriaal uit te werken….