’t Is weer zover. De jaarlijkse appelplukdag in onze achtertuin heeft plaatsgevonden.

De trouwe volgers van dit blog weten dat er een boompje in de tuin staat dat vrucht draagt; beroerd weinig over het algemeen, maar toch. De voorgaande jaren was de opbrengst van 365 dagen wachten welgeteld één (1) appel! De start van 2013 leek veelbelovend met twaalf potentiële moesmakers, maar uiteindelijk heeft er dus slechts één de snoeischaar gehaald.

Dit jaar is de opbrengst beter. Dat wil zeggen: in kwantitatief opzicht, want de kwaliteit van de zes (6) geknipte appels stelt weinig voor. Er zit één exemplaar tussen dat niet veel groter is dan een driedimensionaal Eurostuk. De andere vijf hebben acné en niet zo’n beetje ook. We zullen een echte tuinder eens moeten raadplegen of daar ook zalfjes of pillen voor zijn.

Enfin, vandaag ging de schaar er dus in. Dat is precies een maand eerder dan vorig jaar. Deskundigen riepen in het warme voorjaar al dat de natuur zo’n vier weken op zichzelf vooruitloopt. Dat klopt dus bij ons in de achtertuin.

Het Grote Wachten is weer begonnen!

Dit bericht is een herpublicatie van een eerdere website.