Het is Kerst. De Top 2000 strooit muzikale pepernoten waar mijn geheugen gretig naar graait. Het feest van hoop en nieuw leven doet het blijkbaar goed op nostalgie.
De radio is terug in mijn leven. Niet dat ‘ie ooit is weggeweest, maar de liefde is pas geleden hevig hervlamd. De laatste weken spelen hier meerdere toestellen 10 uur per dag. Ik geniet ’s ochtends van de geweldige Ghislaine Plag en ik word ’s middags wee van ‘the Christmas Station’. Tussendoor kraai ik mee met 100%NL en tel de talloze Engelse termen bij BNR.
Dat is allemaal de schuld van Jacob Jensen.
Jacob Jensen
Jacob was een Deens industrieel ontwerper (1926-2015). Je kunt hem in het rijtje zetten van de meest geroemde ontwerpers van de 20ste eeuw. De grootste bekendheid kreeg hij door zijn ontwerpen voor Bang & Olufsen, maar waarschijnlijk ken je ook zijn horloges wel.
Jensen begon in 1964 bij B&O, de Deense fabrikant van consumentenelectronica. Hij won de ene na de andere prijs met zijn minimalistische ontwerpen. Tuners, versterkers, platenspelers en luidsprekers zagen er totaal anders uit dan dezelfde producten bij de concurrent. Bang & Olufsen durfde het zelfs aan om een nieuwe slogan te lanceren: “We think different”. Dat was dus ruim voordat Apple-computers “Think different” ging gebruiken (1997-2002).
Anders maar niet vreemd
Jacob Jensen noemde zijn ontwerpen “Anders, maar niet vreemd”. En zo is het maar net. De producten van Jensen zijn altijd herkenbaar. Je ziet ogenblikkelijk de hand van de Deense meester in het design. Het is minimalistisch, gebruikersvriendelijk en modern. Dat was toen zo en nu nog steeds. In vrijwel alle ontwerpen vind je geborsteld aluminium, veel wit en zwart, futuristische bediening en vooral strakke, eenvoudige vormen. Zelfs de gebruikte lettertypen zijn 50 jaar na het ontwerp nog steeds eigentijds.
De Beolit-transistorradio
Een kleine maand geleden vond ik een setje van 4 transistorradio’s uit begin jaren ’70 op Marktplaats. De Beolit 400, 505, 700 en 707. Ze staan nu verspreid door het huis en doen waarvoor ze ooit zijn bedacht. Daar word ik erg gelukkig van. De serie is overigens bijna compleet. Ik mis alleen de Beolit 600 nog (stille hint voor lezers met een volle zolder…).
Laat ik een klein uitstapje maken en zometeen Jacob Jensen nog één keer dankbaar zoenen.
Kerstfilms
’s Avonds staat de TV aan in de woonkamer. Ik zie fragmenten van een paar mierzoete kerstfilms voorbij flitsen. De verhaallijn is steeds hetzelfde: een ‘good lookin’ city girl’ laat haar glansrijke carrière als advocaat of afdelingshoofd in de steek. Ze gaat net voor de kerstperiode terug naar haar kleine geboortedorp, waar oude liefdes en andere ellende om aandacht schreeuwen. Er is ziekte, onrecht, woede en er wordt gehuild. Op 1ste Kerstdag komt dan alles goed. De leukste, maar vooral liefste jongen mag op z’n knie zakken en een klein, gestoffeerd doosje openklappen. Het meisje straalt. Opnieuw tranen, maar nu van geluk.
Goud, mirre en wierook
Ik voel me net dat meisje als ik naar m’n oude transistorradio’s kijk. Jacob Jensen toont me zijn geweldige juweliersdoosjes. En als ik de sluiting open van uit naar aan, dan openbaart zich de glanzende mystiek van radio in alle hemelse schoonheid: goud van Ghislaine, mirre van Giel, en wierook van Sky.