Twee dagen per week mag ik meedenken over de toekomst van het medium Radio. Dat is ontzettend tof om te doen. Ik houd namelijk van de Radio.

Vandaag zat ik bij een presentatie waar werd uitgelegd op welke manier een radiostation haar doelgroep(en) kan bereiken. De afgelopen dertig jaar heb ik honderden van dat soort bijeenkomsten bijgewoond. Niet één was er zo informatief, enthousiasmerend, grappig en doeltreffend als deze.

Het kwam door Annick. Zij deed het verhaal en ze beheerste de materie zo ongelooflijk goed dat ze er mee speelde. Haar publiek genoot. Ik niet het minst.

Annick en ik spraken elkaar na afloop nog even. We zijn oud-collega’s namelijk. Honderd jaar geleden werkten we beiden voor Met het Oog op Morgen. Bij de koffie kwamen oude verhalen boven en gezamenlijke liefdes. We blijken alle twee nog steeds te houden van Valerie Geller, de onbetwiste goeroe uit Amerika. Haar mantra voor goede Radio is -zolang wij Valerie kennen- hetzelfde:

1. Tell the truth, 2. Make it matter en 3. Never be boring. Dat geldt ook off-air. En dat was precies wat Annick zojuist had gedaan.

Noot: dit blog is een herpublicatie van een eerdere website. Titel: 316-2015.