Vakantieverhaal – foto’s zijn verraders
Vakantieverhaal in Frankrijk - Goudgele graanvelden

Gepubliceerd op

Dit wordt een vakantieverhaal dat iedereen kent. Je gaat op reis en laat je verrassen. Het gaat immers om nieuwe ervaringen en gedenkwaardige indrukken. Je wilt je vrij voelen van de vaste gewoonten. Soms, heel soms, heb je een tegenvallertje. De auto lekt olie, de muggen zijn agressief, of een pan pasta kookt te lang. Om van erger maar te zwijgen.

Wij hadden dit jaar last van verraderlijke foto’s.

Keuzestress om te beginnen

Tijdens een vakantie kun je twee kanten op:

  1. Je kiest voor een bekende plek waar je al vaker bent geweest,
  2. of je probeert eens wat nieuws.

Wij kiezen meestal optie 2. Dat vereist de nodige voorbereiding. Ik bedoel dat je eerst uren zit te googelen om de mooiste lokatie te vinden voor de beste prijs. Die aanloopfase zit vol stressfactoren, want de keuzemogelijkheden zijn schier onbeperkt.

Vakantieverhaal uit Frankrijk

Het hele web staat vol prachtige hotelletjes, doodnormale campings, extravagante glampings, b&b’s, gîtes, agriturismo’s, berghutten, villa’s met wedstrijdzwembaden, logementen bij de boer en nog zeshonderdvierenveertig andere overnachtingsvarianten. De gemoederen zijn dus behoorlijk gespannen voordat de uiteindelijke reis begint.

Dit jaar kwamen we terecht in een heerlijk huis in de Haute-Marne met aansluitend een week in een yurt. Een yurt (of joert) is een ronde tent die vooral wordt gebruikt door veenomaden die leven in de koude droge steppegebieden van Centraal-Azië.

Maar goed, wij mochten er een ook weekje in bivakkeren, al hadden we geen geiten, schapen, kamelen of jaks mee op reis genomen. De kou klopte overigens wel en het droge steppegebied bleek een natte berghelling.

Gîte aan de goudkust

Over het eerste huis hadden we onze twijfels. De bijbehorende website zag er rommelig uit en de foto’s die de absolute schoonheid van de voormalige boerderij moesten tonen, waren donker, klein en vertoonden pixels als een puber puistjes.

In werkelijkheid bleek het huis een wonderschone gîte midden in het paradijs. De autoritjes door het aangrenzende departement Côte-d’Or waren suikergoed voor de ogen. Ik heb zelden zulke mooie landschappen gezien; glooiende gouden velden tot aan de horizon.

Vakantieverhaal in Frankrijk - Goudgele graanvelden in de Cote-d'Or
Goudgele graanvelden in de Côte-d’Or

Mijn advies aan jou: ga eens kijken in de Haute-Marne. Het is een dagje rijden van huis en het lijkt alsof je in een nieuwe wereld stapt. Er zijn nauwelijks mensen, fabuleuze vergezichten en een oorverdovende stilte. Een kleine dag in de auto en je bent volledig vrij van de dagelijkse hectiek.

Yurt op een natte helling

De tweede bestemming in dit vakantieverhaal was de camping met de yurt, zo’n tweehonderd kilometer in oostelijke richting. We kwamen terecht in de Vogezen. De immens groene natuur deed vermoeden dat er regelmatig een regenbui valt in deze regio. We hebben dat ook proefondervindelijk kunnen vaststellen.

Gelukkig was het gehuurde onderkomen bijna waterdicht. Niet helemaal dus. Bijna.
Dat gold voor alles op deze camping: het was soms BIJNA in orde, maar overal ontbrak the finishing touch.

Help, mijn man is klusser

Het terrein deed een beetje denken aan een set voor de TV-serie “Help mijn man is klusser”. Een redacteur van het programma zou dolenthousiast zijn met deze lokatie, want er was meer dan genoeg materiaal te vinden voor twaalf bomvolle en emotionele afleveringen.

Vakantieverhaal in Frankrijk - receptiegebouw van de camping
Aanmelden bij de receptie….

Ik zal je de details besparen. Het internet is niet groot genoeg om alle mankementen van deze camping te beschrijven.

Wat wél deugde, waren de foto’s op de website. Het zag er prachtig uit, geen toiletpot te weinig, geen wolkje aan de lucht en geen torenhoge elektriciteitsmasten te bespeuren.

Vakantieverhaal in Frankrijk - elektriciteitsmast boven camping
Aan (hoog)spanning geen gebrek

Foto’s zijn verraders. Zo is het en niet anders…

andere
verhalen