Mijn thuiskantoor staat vol met ingelijste foto’s. De verzameling groeit omdat er meer wordt aangemaakt dan dat er wordt verkocht. Binnenkort begin ik maar eens met een uitverkoop. Alles in de ramsj….

Omdat de werkruimte thuis niet al te groot is, ben ik altijd blij als er een bedrijf, of organisatie tijdelijk een paar werken wil lenen. Jammer genoeg komen die foto’s op enig moment ook weer terug. Vandaag belde woonzorgcentrum De Lichtenberg of ik mijn eigendommen kon komen halen, want morgen gaat een nieuwe kunstenaar de bewoners gelukkig maken.

De leefruimte in mijn kantoor is nu tot vrijwel nul gereduceerd. De stapels klimmen tot aan het plafond. Als het hele zaakje ooit omvalt, dan ben ik gestorven aan ‘verpletterende kunst’.

Noot: dit verhaal is een herpublicatie van een eerdere website.