Maandag de zesde: Vandaag is de kerstvakantie voor veel mensen voorbij. Het voelt dan toch een beetje gek om thuis te blijven.

Vanochtend belde een oud-collega die ook door De Fusie gegrepen is. Zij heeft een plotse aanval van opruimwoede, zo vertelde ze. Het zal wel besmettelijk zijn, want dat heb ik ook. Alles wat herinnert aan de Oude Baas moet uit zicht. Ik ben dus m’n thuiskantoor gaan rippen. Dat veroorzaakt een berg ellende hier in huis, want wat ik uit m’n werkkamer zet, moet ergens anders worden opgeborgen. Kortom: het is een grote puinzooi en ik heb geen idee hoe alles ooit weer op z’n plaats gaat vallen.

Gelukkig hebben twee handige heren het schuurtje in de achtertuin vanmiddag nieuwe stevigheid gegeven. Misschien ga ik daar m’n verleden wel een plekje geven….