Woensdag de 22ste: De dag begon met een begrafenis. Een zwart randje rond een grijze dag.

Bij thuiskomst lag er een pakketje op de deurmat. Ik kon me niet herinneren iets te hebben besteld. Bij nader inzien bleek dat wel zo te zijn. M’n eerste, echte, stoere fotoboek zat er in: een visueel verslag van één seizoen Stef Bos.

Ik ben iedere keer weer verbaasd dat een foto op papier meer gevoelswaarde heeft dan hetzelfde plaatje op een beeldscherm. Natuurlijk heb ik iedere pagina nauwkeurig gecomponeerd. Toch was het net of ik sommige foto’s nog nooit had gezien. Jezelf (laten) verrassen, dat zouden we vaker moeten doen. Ik neem het in ieder geval op in mijn lijstje met de voornemens van 2014.