Leo Fijen is een fijne vent. Hij is eindbaas van de journalistieke afdeling bij een omroeporganisatie. Hij presenteert daarnaast een aantal levensbeschouwelijke titels op TV. Leo heeft een groot hart voor het publieke bestel en hij legt ziel en zaligheid in zijn programmawerkzaamheden.

We hebben in het verleden scherpe discussies gevoerd, leuke ideeën verzonnen en elkaar gerespecteerd. Ik vond het altijd een genoegen om weer eens een paar uurtjes met Leo te bomen. Die tijd is voorbij, maar gisteren kwam ik de rooms-katholieke mannenbroeder onverwacht weer tegen. Hij had een cadeautje voor me.

Tweet met een twist

Leo is historicus, journalist, presentator, een beetje filosoof, RKK-gezicht en schrijver. En dat is nog maar een greep uit al zijn vaardigheden. Met een vriendelijk woord overhandigde hij me zijn meest recente boekje: ‘Kon ik de stilte maar wat harder zetten‘. Ik houd van dat soort titels. Er zit een twist in, wat humor en je moet er even over nadenken. Leo heeft de titel overigens niet zelf verzonnen. Hij kreeg ‘m geTweet door een spitsvondige kijkster.

In het boekje wordt een pleidooi gehouden om met enige regelmaat jezelf wat rust te gunnen. Dat kan in een klooster, in een hutje op de hei, of je kunt een heilig plekje bouwen in je hart. Dat laatste legt Leo uit in 160 pagina’s. Het wordt nergens echt zwaar op de hand. Je kunt merken dat er een bourgondische katholiek aan de schrijftafel heeft gezeten. De zelfrelativering spat er soms vanaf. Dat maakt het lezen een stuk leuker.

Stilte maakt muziek

Iemand zei pas geleden tegen me dat de stilte de moeder is van de muziek. Mooie tonen kunnen alleen klinken als het geluid ook af-en-toe ontbreekt. Muziek wordt dus geboren uit de stilte, was het betoog. Leo heeft het minder over muziek, maar des te meer over de stilte.

De taalvondsten zijn heerlijk. Liefdevol schrijft Leo over zijn ‘huisje op de heuvel‘, ergens in het Limburgse land. Dat klinkt anders dan ‘de villa op de berg’, of ‘het hotel in het bos’. Niet alleen de inhoud krijgt nadruk, maar ook de vorm. Het boekje is een aanrader, zeker voor een druilerige zondag.

En weet je wat: ik kreeg ineens zin om een vakantie te boeken, ergens naar een rustig plekje aan de zee. Op zoek naar de monnik in mezelf…