Donderdag 13-02-2014: Het is de tijd van de Winterspelen. Dagelijks zien we op de televisie sporttoppers op een erepodium staan. Ik vind het prachtig als de vlag wordt gehesen en het Wilhelmus klinkt.

Niet in alle bedrijfstakken worden talenten zo geëerd. Vanavond zat ik naast Mireille aan een tafel bij restaurant Zilt & Zoet. Mireille gaat ook altijd voor goud, met minder neemt ze geen genoegen. Wat ze aanpakt, wordt een succes. Een scheve schaats rijdt ze niet. Jammer genoeg had haar baas dat niet in de gaten. Mireille stapt dus over. Ze maakt een transfer naar een bedrijf dat haar met vlag en wimpel binnen haalt.

De naam van het restaurant was een mooie metafoor: ‘zoet’ voor Mireille en ‘zout’ voor haar vorige werkgever (maar dat zal ‘ie later pas begrijpen als haar nieuwe baas uitbundig het volkslied voor haar zingt).