12 Juli 2013: Jaren geleden mocht ik een keynotespeech bijwonen van ene Guy Kawasaki. Het was ergens in een immens congresgebouw in Las Vegas. In de zaal zaten een paar honderd internationale radiobonzen en Guy stapte in z’n uppie over het kolossale podium. Hij had maar drie of vier Powerpoint-slides bij zich en verder alleen zichzelf.

De man is ongeveer 1 meter zestig hoog, geboren in Honolulu, volledig veramerikaniseerd, een Apple-evangelist van het allereerste uur en voorzien van heel veel woorden en goede grappen. Hij liet die hele zaal in volledige adoratie zeker een uur aan z’n lippen hangen. De boodschap was dat je de concurrent beter moet kennen dan jezelf. Ik trek dat in twijfel, maar ook al is het maar half waar, dan moet je de concurrent in ieder geval kennen.

Daarom heb ik vandaag een werkbezoek gebracht aan IKEA. Die Zweedse interieurreus verkoopt namelijk foto’s op canvas, net als ik. Het was een keiharde confrontatie met de tegenstander. Ze verkopen fotodoeken voor 30% van mijn productiekosten. Op basis van de prijs ga ik de strijd dus nooit winnen. Natuurlijk is mijn canvas van betere kwaliteit en het frame is steviger en de afdruk mooier. Bij de Zweed worden wereldwijd duizenden dezelfde exemplaren uit grote, bruine, kartonnen dozen getrokken. Mijn foto’s zijn uniek en hebben een verhaal. Dat verhaal ga ik vertellen. Verhalen verkopen. IKEA eat your heart out…