De afgelopen weken heb ik hard gewerkt aan de website voor een platenmaatschappij. De klus was best ingewikkeld en toch voelde ik me als een peuter in de snoepwinkel. De heerlijkste muziek lag in uitdagende klanken en kleuren binnen handbereik. Tijdens de voorbereidende concurrentieanalyse kwam ik ook terecht bij AllMusic.com. Lieve muziekvrienden, mooier kan het internet niet worden.
Alle muziek van de wereld
De bedenker en initiatiefnemer van AllMusic is ene Michael Erlewine, een voormalige folk-zanger uit Michigan. Hij vatte in 1990 het idiote plan op om alle muziek van de wereld in één database te stoppen. Dat wil zeggen: iedere artiest, iedere band, iedere single, iedere EP en ieder uitgebracht album moest een plekje krijgen. Maar dat was nog niet alles: Erlewine wilde ook dat iedere uitgave een recensie zou krijgen. Echt iéder product dus, hoe obscuur ook.
Michael Erlewine legt het uit aan RockCritics.com:
That is what was in my head for the All Music Guide: what if we could point folks to the best recordings for each artist, no matter how obscure they were, and regardless of what style of music?
De focus ligt -volgens mij- wel op Amerika, want onze Dries Roelvink is maar matig vertegenwoordigd en het Achterhoekse bandje Boh Foi Toch kan ik helemaal niet vinden.
De Canadese rocker Bryan Adams is de enige Engelstalige ‘major artist’ waarvan vrijwel niets te vinden is op AllMusic (slechts een paar karaokenummers). Er schijnt een langlopende ruzie te zijn tussen beide partijen, maar niemand vertelt wat er echt aan de hand is. Wel is duidelijk dat AllMusic baalt als een stekker. Kijk maar eens naar een reactie op de vraag van een bezoeker (2013):
As frustrated as you are by this fact, we are 10 times as frustrated.
AllMusic is professioneel
Wikipedia (encyclopedie) is een vergelijkbaar initiatief. Ook die site staat vol met miljoenen waardevolle lemma’s (ruim twee miljoen voor het Nederlandse taalgebied). Dat geldt eveneens voor discogs.com (muziek). Toch is er een reusachtig verschil: Wikipedia en Discogs worden -voor nop- gevuld door een enthousiaste internetgemeenschap; AllMusic daarentegen is een website van professionals. Er zijn honderden freelancers bij betrokken. En nu het goede nieuws: al die informatie is gratis voor jou en mij.
“Als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het niet waar”. Bij AllMusic ben ik dus maar eens op onderzoek gegaan. Hoe is het mogelijk dat zo’n waardevolle database waarin honderdduizenden mensuren wegzakken gratis toegankelijk is? Het antwoord is redelijk simpel. De data van AllMusic worden verkocht aan marktpartijen die geld verdienen met muziek (denk aan giganten als Amazon, Microsoft en Apple Music).
Groot en klein
De site AllMusic.com is redelijk populair. In de categorie ‘Entertainment/Music’ staat ‘ie op plaats nummer 69 (wereldwijd). Iedere maand krijgt de site ruim 9 miljoen bezoeken, waarvan 41% uit de Verenigde Staten. Toch valt dat aantal in het niet bij de maandelijkse bezoeken aan buienradar.nl (34 miljoen), bol.com (60 miljoen), wikipedia.org (5,1 miljard), of google.com (74 miljard).
Mijn websiteproject is bijna afgerond. De basis staat en de eerste 100 albums zijn ingevoerd. Platenmaatschappij (en distributeur) Coast to Coast kan de komende jaren eindeloos veel nieuw werk gaan toevoegen. Ze zullen AllMusic nooit inhalen, maar ook een kleine snoepwinkel heeft veel lekkers in huis…
