Vandaag viert mijn woonplaats het narrenbal, carnaval. Trotse autochtonen spreken over ‘de grootste optocht van boven de rivieren’. Ik vind het vooral veel herrie.

Het opstellen van de praalwagens gebeurt ongeveer bij ons in de achtertuin. En de soundcheck van de geluidsinstallaties vindt rond elf uur in de ochtend plaats. Dit jaar kwam dat neer op zestig canavalsgroepen die in volume tegen elkaar opbieden. Oh zo leuk dat carnaval….

Iedereen viert z’n eigen feestje. De één lukt dat beter dan de ander. Bijgaand een paar portretjes. De zon scheen winterlicht. Een beetje te hard voor echt mooie plaatjes, maar het zorgt wel voor wat extra kleur en vrolijkheid.

Alaaf!