Oud-radiocollega Marc de Hond heeft me uitgenodigd om te komen kijken op Papendal. In dit sportcentrum -vlakbij Arnhem- trainen de top-atleten van ons land. Marc is geselecteerd voor het rolstoelbasketbalteam. Binnenkort spelen ze een serie wedstrijden in Israël. Als ons nationale team zich daar in de top 5 weet te plaatsen, dan zijn ze zeker van selectie voor de paralympics in Londen, volgend jaar.

Dit weekeinde spelen de heren tegen Frankrijk, Zweden en België. Ik bezoek de wedstrijd op vrijdagavond tegen de zuiderburen. Het wordt een afgetekende overwinning. In basketbaltermen heette de uitslag ‘gedubbeld’: 75-36.

Ik kan iedereen aanraden om eens te gaan kijken bij een potje ballen in een rolstoel. Ik heb adembenemende stunts gezien, sierlijke pirouettes in de karretjes, frontale botsingen, supersnelle sprints over de lengte van het veld, flitsende passes en massale valpartijen. Kortom: je komt ogen en oren te kort om alles te volgen. Ondertussen wippen de mannen om de haverklap ook nog ballen in zo’n netje. Ik vond het prachtig allemaal.

De zaal was slecht verlicht (voor een olympisch trainingscentrum). M’n Sonycamera kan hoge ISO-waarden niet zo goed aan en dus is alles wat korrelig geworden en de heel snelle acties zijn een beetje bewogen. Volgende keer neem ik een ander toestel mee….