De trouwe lezers van dit blog weten het inmiddels: er groeit één (1) appel in de achtertuin. De vrucht wordt gekoesterd, vertroeteld en met lieve woordjes toegesproken. Alles staat in het teken van volledige wasdom.

Dit jaar begon met grote hoop. Na de bloesemtijd kwamen er tien kleine bolletjes te voorschijn. Ik had al dromen over potten appelmoes en appeltaart met slagroom. Jammer genoeg vielen er in de loop van het jaar negen appeltjes niet ver van de stam.

Maar goed, deze ene is mooi gerijpt en moest volgens deskundigen nu echt geplukt worden om rotting aan de boom te voorkomen. Morgen ga ik ‘m aanbijten. Als  ‘ie maar minder zuur is dan het exemplaar van een jaar geleden.

Dit bericht is een herpublicatie van een eerdere website.