Laat je gedachten even afdwalen naar de 17e eeuw. Jonkheer Everard Meyster zit in de kroeg met een stel drinkebroeders. Ze zingen zich los van de werkelijkheid. Meyster is een dichter en een aristocraat. Maar erger nog: hij gedraagt zich als een patser. Hij wedt met z’n dronken kameraden dat het klootjesvolk gek genoeg is om een grote zwerfkei van Soest naar Amersfoort te slepen. Vergis je niet: de bewuste steen weegt dik zevenduizend kilo. (meer…)
We zitten boven een vestiging van de Copyshop in een soort huiskamertje. De ruimte biedt net voldoende plek aan ongeveer vier personen. Wij zijn er vanavond met z’n vijftienen. Het is er donker, benauwd en krap. En het zindert. De stoelen en banken komen waarschijnlijk uit een kringloopcentrum. Overal staan koffiekopjes en onze opgewonden stemmen maken een gesprek onmogelijk. Op zo’n hoge statafel die je van recepties kent, zoemt zacht een beamer. Hier staat iets te gebeuren. Spanning en nieuwsgierigheid strijden om voorrang. We zijn met z’n allen getuige van een geboorte. De nieuweling heet AmersfoortKiest. (meer…)
Een kleine twee maanden geleden kreeg ik een lief mailtje van ene Linda. Ik kende haar niet, maar ze schreef complimenteuze woorden. Daar houd ik van. Geef mij maar veel onverwachte schouderklopjes…
Er komen wel vaker berichten binnen van onbekende vrouwen die lieve of ondeugende dingen schrijven. Meestal stuurt mijn mailprogramma ze rechtstreeks door naar de spambox. Linda weerstond de automatisering. Gelukkig! (meer…)
Al ruim drie jaar vragen mensen regelmatig of ik terugverlang naar mijn oude baan. Het antwoord is ‘nee’. Voor geen meter. Het leven als vrije jongen bevalt me prima.
Natuurlijk zijn er wel een paar kleine rimpeltjes in het nieuwe leven. Geloof me: die wegen ruimschoots op tegen de diepe sporen die MT-vergaderingen trekken.
Het riante maandsalaris mis ik soms. De zekerheid is weg dat je inkomen iedere 27ste van de maand om drie over half twaalf wordt overgemaakt. Nu zijn er klanten die een half jaar en twee herinneringen nodig hebben om bij te dragen aan de hypotheekaflossing. ‘t Is even wennen… (meer…)
Ik houd van bevlogen mensen. Je kent ze wel: die types die een duidelijke missie hebben en recht op hun doel afgaan. Het is helemaal leuk als ze nog jong zijn. Deze week kwam ik er een paar tegen. Ze zaten verspreid over een abdij, een middelbare school en een cursusruimte. (meer…)
