190-2016

Mijn top 3 van favoriete baantjes is: 1. surfinstructeur op Hawaii, 2. Michelin-inspecteur in Italië, 3. reisverhalenschrijver met een cabrio.

De eerste twee klussen zullen wel aan me voorbij gaan. Voor surfinstructeur is mijn sixpack niet strak genoeg en Italië heeft zelf genoeg verwende fijnproevers. Maar… reisverhalenschrijver zou best een optie kunnen zijn.

Ik zie mezelf al toeren door warme landen. Dakje van de auto en dan af-en-toe een stop voor een stevige espresso, een treffende foto en een kort gesprekje met een buurtbewoner. ’s Avonds op de hotelkamer werk je de aantekeningen uit op de laptop en het geld stroomt binnen. Heerlijk!!!!
 

 

Tickets bestellen

Deze week werd ik benaderd door een groot ticketbureau. Ze hadden een oud blog van me gelezen over Amsterdam. Blijkbaar was de wervende waarde van mijn woorden in goede aarde gevallen, want ze wilden wel een samenwerking met me aangaan. Het kan dus zijn dat je binnenkort allerlei commerciële linkjes op deze pagina aantreft. Ik ben dan bezig om reisverhalenschrijver te worden en het Grote Geld binnen te hengelen ;-).
 

 

Reisverhalenschrijver worden

Als je zelf ook ambities hebt om fotografie en tekstschrijven te combineren, meld je dan aan bij de nieuwe cursus ‘Storytelling‘ van Fotoschool Keistad in Amersfoort. Vanaf september gaan we het hebben over de gezamenlijke kracht van praatjes en plaatjes. De cursus is bedoeld voor iedereen die werkt met foto’s en teksten. Het lijkt me ontzettend leuk om binnenkort onze ervaringen uit te wisselen.

Nog even wat uitleg bij de foto’s op dit blog:
1. De rij kleurige huizen staat in Girona (Spanje). Girona is een prachtig stadje in het noord-oosten van Catalonië. Je waant je in Italië als je door de oude straatjes loopt. Er zijn honderden eethuisjes, maar je moet wel even zoeken voordat je iets vindt waar je echt lekker kunt eten.

2. De cabrio staat in natuurpark Els Ports. Ik heb zelden zoveel afwisselende natuur gezien in een relatief klein gebied. Als je ooit in de buurt bent, ga dan zeker even kijken. De toegang is gratis en de wegen in het park zijn uitstekend. Als je geen last hebt van hoogtevrees en je houdt van een zeer uitdagende autorit, probeer dan de pas naar het plaatsje Bot maar eens te rijden. De weg is één auto breed (tegenliggers zijn mogelijk), een kilometer of tien lang en ik ben nergens een recht stuk tegengekomen van meer dan dertig meter. Pal naast je autoraam gaan de ravijnen loodrecht de diepte in. Ik doe het nooit meer…

2. Onder de olijfboom ligt het huis van Salvador Dali in Port Lligat. Voor een bezoek aan dit museum heb je echt een ticketbureau nodig…. Er zijn veel mensen die een bezoekje willen brengen en er worden maar acht personen per drie kwartier naar binnen gelaten. Vooraf aanmelden is dus echt noodzakelijk.