De kop boven dit artikel is nogal onduidelijk. Je moet namelijk zelf verzinnen: a.] of de inwoners van Noorwegen ongelooflijk de pest hebben aan FM-programma’s, of b.] dat ze -door omstandigheden- niet meer naar de FM kunnen luisteren.

Ik ga zometeen wat meer duidelijkheid geven, maar eerst nog even terug naar mijn verhaaltje van vorige week.

Een korte samenvatting van het voorafgaande….
Ik schreef dat twee docenten mij verliefd hebben gemaakt op de Nederlandse taal. Dat waren meneer Kost op de middelbare school en Dea op de School voor de Journalistiek.

Vooral mijn warme herinneringen aan Dea hebben behoorlijk wat stof doen opwaaien. De meelijwekkende opmerking dat ik haar dertig jaar geleden uit het oog ben verloren, raakte gevoelige snaren.

Relatiebemiddelaars gingen meteen aan de slag. Trouwe lezer Harm riep de hulp in van researchers bij Adres Onbekend en Spoorloos. En ene bert K. raadpleegde zijn immense netwerk en stuurde me zelfs foto’s van de vermeende Dea. Het was de start van een turbulente week.

Ongemak over complimenten

De reacties op het blog stroomden van alle kanten binnen. Om eerlijk te zijn, begon ik me wat ongemakkelijk te voelen. Het verhaal zou namelijk -met zoveel aandacht- ook bij Dea terecht kunnen komen (zonder dat ze vooraf was gekend in mijn complimenteuze gevoelens). Dat leek me ongepast.

Net als de eerder genoemde Bert K. ben ik gaan googelen. Dea was al snel boven water. We begonnen elkaar te mailen. Die correspondentie blijft uiteraard tussen haar en mij. Je mag overigens best weten dat ze het verhaaltje zeer vermakelijk vond en dat ze nooit in Denekamp heeft gewoond. Dea stelde zich bovendien zeer sportief op en heeft geen enkel bezwaar tegen de gepubliceerde herinneringen.

Marielle, Harm, Bert, Willy, Kees en alle anonieme meelevers: dank voor jullie steun!

Noorse FM

Goed: tijd nu voor de Noren.
In Noorwegen gaan ze alle FM-radiomasten het zwijgen opleggen. De eerste tweehonderd zijn op 11 januari om 11 minuten over 11 uitgeschakeld.

In het hoogste noorden van Noorwegen kun je op dit moment alleen nog via DAB+ naar de radio luisteren. De rest van het land volgt binnen een jaar. Als je dus plannen hebt om in 2018 op vakantie te gaan naar de fjorden, neem dan je MP3-speler mee, of zorg dat je een DAB-ontvanger in je auto hebt, want anders wordt het stil aan de overkant (van het Skagerrak).

Je vraagt je misschien af waarom Noorwegen de FM opruimt. Wel, daar zijn een paar goede redenen voor. In de eerste plaats is de geluidskwaliteit van DAB+ (in principe) beter dan van FM. Je kunt er ook meer radiostations op kwijt. En -niet geheel onbelangrijk- DAB is een stuk goedkoper dan FM (want minder energieverbruik).

Oh ja, je kunt ook teksten en foto’s meesturen met het DAB+-signaal. Dat is handig voor radiobazen als ze albumhoezen, stationslogo’s, reclameplaatjes en weerkaarten willen laten zien.

Europa naar DAB+

Het is de bedoeling dat heel Europa overstapt op Digital Audio Broadcasting (DAB). België wil dat in 2022 doen. Zwitserland volgt ook ergens rond die tijd. Andere landen (waaronder Nederland) hebben nog geen definitieve einddatum voor de FM afgesproken.

DAB+ heeft ook een groot nadeel: je moet er een nieuw radiotoestel voor kopen! Dat zullen producenten best leuk vinden, maar voor ons -consumenten- is het een hele investering om alle radio’s in huis te vervangen. Bovendien is de ontvangst nog lang niet overal op orde. Vooral als je binnen wilt luisteren, krijg je de ene foutmelding na de andere.

Hier in huis staan inmiddels drie DAB-ontvangers. Ze hebben een plekje in de vensterbank -vlak naast een raam- met de antenne zover mogelijk uitgeschoven. Dan gaat het nog wel.

Jammerlijke overeenkomst

In alle stukken die verschijnen over de verschillen tussen FM en DAB+, mis ik voortdurend de grootste overeenkomst. Beide distributievormen zijn namelijk op één punt heel erg vergelijkbaar: ze sturen uitsluitend een signaal van zender naar ontvanger. Dat is hopeloos ouderwets….

Neem Internet: op dat platform is tweerichtingsverkeer de normaalste zaak van de wereld. En dat is precies wat de moderne luisteraar wil. Daarom laten alle radiostations tegenwoordig van die dure apps bouwen. Daarmee kunnen ze een echte één-op-één relatie aangaan met hun luisteraars. Je kunt via de app lekker luisteren naar je favoriete programma’s en meteen contact opnemen met de redactie als je iets wilt weten. En dat allemaal zonder dat je van het radiokastje naar de computer hoeft te rennen.

FM heeft die mogelijkheden niet. Luisteraars moeten dus bellen, schrijven, tweeten of mailen om in contact te komen met de mannetjes en vrouwtjes van de radio. DAB+ is weliswaar digitaal, maar blijft achter als het gaat om directe reactiemogelijkheden. Dat is een gemiste kans. Jammer, jammer, jammer.

Internet is here to stay

Ik hoor je alweer een vraag stellen, namelijk: waarom stappen we dan niet massaal over op Internetradio?

Wees gerust: dat zal zeker gebeuren. Alleen… de overheid kan met internet geen zekerheid bieden van gegarandeerde en ‘gratis’ ontvangst (‘free to air’ in ambtelijke taal). Internet is eigendom van niemand en daarom ook van iedereen. De overheid heeft er te weinig invloed op en kan het medium niet met 100% zekerheid inzetten als -bijvoorbeeld- ‘calamiteitenstation’.

In heel Europa worden dus honderduizenden zendmasten gebouwd voor de uitrol van een achterhaald systeem. De Noren hebben dat systeem nu omarmd. De vraag is of ze daarmee op den duur een scheve schaats rijden, of later juist vol trots kunnen zeggen dat ze als eerste de Bonkevaart hebben gehaald.