Denk je dat een loodgieter z’n nieuwe pijpensnijder meeneemt op vakantie? Ik dacht van niet!
Zou een timmerman z’n setje beitels in de kofferbak mikken voor een tripje naar Italië? Nee toch?
En zou de huisarts z’n stethoscoop zekerheidshalve in de koffer met handbagage proppen? No way!
Waarom nemen fotografen hun dure spulletjes dan wel mee als ze een paar weken lekker gaan ontspannen?
Het overkomt me iedere keer weer. Als de vakantie nadert, ben ik druk bezig met het inpakken van twee koffers. In de ene zitten de zwembroeken. De andere is voor m’n foto-apparatuur. De laatste is het grootst en het zwaarst. De hele achterbank van de auto ligt vol met body’s, flitsers, statieven en duur glaswerk. De reisverzekering moet ik nog een keer upgraden, bedenk ik nu…
Met al die spullen binnen handbereik wil je natuurlijk geen enkele fotokans laten schieten. ’t Is nog net geen stress, maar echte ontspanning is ook weer wat anders. Ik loop als de bedrijvige Juffrouw Mier door pittoreske dorpjes en langs strakgelijnde wijngaarden. Wat bezielt fotografen toch?
Zo’n honderd dagen per jaar reis ik het hele land door om plaatjes te schieten van nonnen, monniken en abdijen. Ter afwisseling maak ik ook wat productfoto’s, LinkedInportretten en af-en-toe staat er een studioshoot in de agenda. Een paar weken per jaar moet je ‘los komen’ van je dagelijkse besognes (staat in het handboek ‘vakantie voor dummies‘). Maar fotografen doen dat niet, die blijven bezig.
Natuurlijk doe ik wel m’n best om andere invalshoeken voor m’n foto’s te zoeken, zodat er toch nog wat nieuws valt te beleven. Ik heb een hele vakantie in Spanje oude deuren en ramen gefotografeerd. Een jaar later hield ik me vooral bezig met wolkige luchten. En dit jaar popte het thema ‘puur natuur’ op.
Dat kwam zo: ik zat aan het zwembad van Borgo Belfiore in Le Marche en ontdekte een bijzondere tekening op één van de tegels rond het luxe bassin. Het leek wel een aquarel…. Kleine korstmossen, of misschien microben, hadden zich keurig gerangschikt tot er een soort boompje met aan de voet een silhouet van struiken. Mooi toch?
Vervolgens heb ik de hele vakantie als een dwaas gezocht naar bijzondere kleuren en vormen in de natuur.
Als je goed kijkt, dan zie je overal de kleine, creatieve cadeautjes van onze Lieve Heer: in rotswanden, op stammen van eeuwenoude olijfbomen en als een soort tafelkleedjes op stadsmuren.
’t Stelt allemaal niks voor, maar zo komen fotografen toch nog aan hun broodnodige ontspanning toe….
