De kracht van Radio is de persoonlijke relatie tussen zender en ontvanger. Radio biedt troost bij eenzaamheid, laat je lachen op grijze maandagen, praat je bij over het laatste nieuws en zorgt voor ontspanning. Radio is er altijd en overal. Radio is een vriendje!
Techniek en geld
Radio staat enorm onder druk door de digitalisering van de techniek en allerhande nieuwe distributievormen. Bovendien moeten de meeste stations bezuinigen. Dat leidt tot heftige discussies over het bestaansrecht van de FM-zendmasten en de productieprijs van een uur radiojournalistiek. In dure vergaderruimtes wordt bovendien nog gesproken over de voor- en nadelen van DAB+ en verspreiding via Internet (IP). Er is veel, heel veel aan de hand….
Iedereen wil voorkomen dat Radio dezelfde klappen krijgt als de platenindustrie, of de reisbranche, maar we zijn het nog lang niet eens over een bedrijfszekere toekomst voor het medium. De tijd begint te dringen.
Geschiedenis en toekomst
Vandaag kreeg ik een goed verhaal onder ogen van Pierre Bellanger, de eindbaas van de Skyrock Group in Frankrijk. Hij zet keurig op een rijtje wat alle andere radiobazen moeten doen om hun zenders overeind te houden.
Zijn betoog begint met de plek die Radio had in de jaren dertig van de vorige eeuw. Radio was toen een meubel in het hart van de woonkamer waar iedereen keurig omheen ging zitten om te luisteren. Bellanger vliegt vervolgens snel langs het TV-tijdperk en de opkomst van internet. En hij eindigt zijn chronologische overzicht bij de mobiele telefoon als nieuwe transistorradio. Er spreekt passie uit. Voor hem is Radio eveneens een vriendje.
Bellanger signaleert ook de druk waaraan het medium bloot wordt gesteld. Hij pleit voor trouw aan de core-business. Zijn definitie van het USP is iets anders dan die van mij, maar we zitten zeker op één lijn:
For radio, its identity is its sound presence. And presence in both senses of the word: someone who is accompanying you and the present moment.
Een levend vriendje
En dan slaat de Franse goeroe een beetje door. Hij kondigt een nieuwe Gouden Eeuw aan voor Radio. Dat is -wat mij betreft- iets te optimistisch. Zijn focus ligt uitsluitend op nieuwe distributievormen. Hij heeft inderdaad verrassende ideeën. Zijn voorstel is -onder andere- om internetradio te verspreiden via DAB+. Dat voorstel heb ik nog nooit in een Nederlandse vergaderzaal voorbij horen komen, maar het klinkt erg goed (en goedkoop).
Jammer genoeg vergeet Bellanger de financiële crisis waarin Radio steeds dieper wegzakt. Hij noemt ‘persoonlijke radio’ een essentiële succesfactor in de overlevingsstrategie van het medium, maar daar heb je presentatoren en redacties voor nodig. En juist die professionals worden bij bosjes wegbezuinigd, omdat iedereen denkt dat de computeralgoritmen van Apple Music en Spotify gekopieerd kunnen worden.
Ik vind dat we van Radio weer een echt vriendje moeten maken, met mensen achter de microfoon en persoonlijke reacties via de telefoon, mail, of een hippe App. Dat kost meer geld dan een computer die steeds elfhonderd muziektracks in een nieuwe volgorde zet, maar uiteindelijk zal het zich terugbetalen in fans, adverteerders en leden….