Al ruim drie jaar vragen mensen regelmatig of ik terugverlang naar mijn oude baan. Het antwoord is ‘nee’. Voor geen meter. Het leven als vrije
218-2016 De pizzabakker staat ons met een brede glimlach op te wachten. Hij zwaait de deur galant open en spreidt zijn armen wijd. “Welkom, welkom!”
Vrijdag 21 augustus 2105 Laat ik de situatie eens proberen te schetsen. Een fantastische oud-collega slaagt voor haar examen HBO-Bedrijfskunde. Ze nodigt twee vrienden uit
Dinsdag 24 maart 2015 Vanavond had ik een reünie met mijn allerliefste (ex-)collega’s. Dat doen we wel vaker. Plaats van samenkomst: een Hilversum’s restaurant. Het
Zaterdag 20 december: Ik heb leuke vrienden! Het zijn B. en H. Vroeger waren ze ook nog collega’s, nu alleen maar vriend. ’t Zijn van
Donderdag 30 oktober 2014: Vanavond had ik damesbezoek in de studio. ’t Waren twee directeuren. De één is Anja Sopar. Zij runt een toko met
11 april 2014: Tijd is relatief. Oude zondagmiddagen duurden eeuwig. Tegenwoordig zijn ze zo voorbij. Dat heeft met je leeftijd te maken, zeggen wetenschappers. En
Het is maandag 24 maart 2014. Vandaag ontmoet ik Harm. Dat gebeurt wel vaker, maar minder vaak dan vroeger. De Generaal Harm is een voormalig
Donderdag 13-02-2014: Het is de tijd van de Winterspelen. Dagelijks zien we op de televisie sporttoppers op een erepodium staan. Ik vind het prachtig als
11-12-2013: En alweer een afscheidsetentje; dit keer in een prettig restaurant te ’s Gravenland. M’n meest directe collega’s zaten aan bij het kampvuur. We kouten
