Fotografie als therapie | 041-2016
De wekker ging ongeveer midden in de nacht. ’t Was de schuld van de werkmannen…. Ze hadden me dit keer ontboden om kwart over zeven.
De wekker ging ongeveer midden in de nacht. ’t Was de schuld van de werkmannen…. Ze hadden me dit keer ontboden om kwart over zeven.
Dit verhaal begint heel kort en wordt binnenkort een stuk langer. Op het moment ontbreekt me de tijd om je gedetailleerd mee te voeren in de
Maandag 23 februari 2015: Het is bijna voorjaar. Tijd dus om alle overbodige troep het huis uit te dragen. Vanmiddag heb ik de auto volgestouwd
Zondag 8 februari 2015: Dit is het weekend van de kinderfotografie. Gisteren al die snoezige baby’s op schapendekentjes en vandaag m’n geinige neefjes op straat.
Woensdag 7 januari 2015 Gek is dat: tussen de middag fotografeer ik speels de lichtheid van het bestaan. Het was immers een mooie, frisse dag
08-03-2013: Veel glas in het trapportaal en een zon die heel even stevig naar binnen straalt, dan krijg je vanzelf een heuse ‘Stairway to heaven’.
6 februari: Geen idee of jij nog wel eens verbaasd bent over jezelf? Ik wel. Bijna dagelijks zelfs. De nieuwe iPhone helpt me daar enorm
Zondag 6 januari: Het is mistig. Ik had gehoopt dat je de nevels op een nachtfoto nog beter zou zien. Dat blijkt niet echt het
Zaterdag 22 december, nog 9 dagen: Soms word je verrast door mensen. Neem nou die stoere bouwvakkers, keiharde kerels, die werken aan de nieuwe Albert
17 december 2012, nog 14 dagen te gaan: Vandaag zijn de kerstpakketten uitgedeeld. ’t Was heel gezellig met vrolijke mensen, plus warme chocolademelk en slagroom.