150-2013 Sicilië Taormina
Sicilië Taormina

Gepubliceerd op

Donderdag de dertigste: Het hotel ligt boven op een berg. Er is een shuttle-busje dat je naar beneden brengt en weer ophaalt. Beneden is namelijk het toeristenparadijs: Taormina!. Wat een verschrikkelijk stadje is dat. De koffie is er vijf keer duurder dan in de rest van Italië en het aantal straatverkopers heeft de omvang van een romeins legioen. De hit van 2013 is een kleverige massa in de vorm van een olifantje of iets dergelijks. Dat moet je dan heel hard op een gladde plank gooien en dan wordt het een platte plak snot die langzaam weer de vorm krijgt die het oorspronkelijk had. Ze hebben zeker 53 keer geprobeerd me zo’n ding aan te smeren. Getsie.

Taormina moet het hebben van het ‘Teatro Greco’ een enorm openluchttheater waar ooit Griekse komedies werden opgevoerd en later gladiatorengevechten plaatsvonden. De Romeinen hebben als decor een serie zuilen neergezet. Gelukkig is dat bouwwerk voor een deel weer ingestort, want het ontnam het zicht op de Etna. Om vergissingen te voorkomen: dat bergpuntje op de foto is niet de Etna (die ligt iets meer naar links, maar door de bewolking was ‘ie nauwelijks te zien).

Op de grote foto bovenaan heb je zicht op Taormina. Ik doe er nog één bij. Bekijk het plaatje goed en je hoeft in ieder geval niet meer het stadje in. Een bezoek aan het theater is voldoende.

In dit theater lijken de zitplaatsen erg authentiek. De schijn bedriegt. De grote blokken steen zijn later -keurig in rijtjes- neergelegd. Oorspronkelijk waren de ‘stoelen’ uitgehakt uit de bergwand. In de loop der eeuwen zijn die echter geërodeerd.

Je hebt al gezien dat het niet de zonnigste dag van de week was. Het zwembad was geen optie en daarom zijn we in het huurautootje naar de Etna gereden. Naar de noordzijde om precies te zijn. Dat was een goede zet. In het plaatsje Liguaglossa zag ik een prachtig Siciliaans kerkhof baden in de vochtige avondzon. Wat een genot om daar te fotograferen zeg. Het kerkhof werd nog net verlicht en op de achtergrond pakten donkere wolken zich samen. Ik heb zeker één filmrolletje volgeschoten (grapje) en alle plaatjes zijn van uitzonderlijke schoonheid. Een paar voorbeelden.

andere
verhalen