Dinsdag de 11e: Onze helden van de Alpe d’Huez zijn dus terug. Dat schreef ik gisteren al. Vandaag zijn hun daden gevierd tijdens een heuse high-tea in de serre van het bedrijfspand. De zon brandde op het glas en de bonbons liepen in druppels van de etagères.

Geheel onverwacht (voor mij in ieder geval) stonden Margriet Eshuijs en Maarten Peters op het podium. Ze zongen een klein setje van zes nummers. Mijn favoriet: “Dichter bij de hemel kom ik niet”. Tof stel trouwens, die twee. Ze gaan al jaren naar Frankrijk en zingen daar de fietsers naar de top. In iedere bocht van de Alpe d’Huez spelen ze een paar nummers en luisteren naar de verhalen van de deelnemers.