Donderdag de 17e: Vandaag typen m’n vingers iets anders dan m’n hoofd dicteert. Dat is de schuld van Klaas.

Klaas had me uitgenodigd voor een gezellig samenzijn in zijn favoriete wijnbar. Ik had me vooraf moeten inlezen. Er gelden namelijk spelregels in zo’n wijnetablissement die elders anders zijn. Bij ons op het dorp laat de kroegbaas je heus niet nippen aan tien verschillende tapbiertjes. Dat moet dus wel in die bar van Klaas. Alleen is het bier dan wijn.

Klaas is een goede vent en bovendien vinoloog. Hij wil graag zoveel mogelijk proeven. Bij hem is het ‘nippen’ een heuse kunst: neus in het glas, ruiken, slok, spoelen, slikken. Zoiets…. en dan in een moordend tempo. Enfin: na eindeloos genip en een stuk of vier volle glazen later begon ons gesprek loslippig te worden. Dat is voor mij altijd het teken dat het vertrek aanstaande is.

De treinreis terug was een ware verzoeking, want m’n ogen wilden steeds dicht, terwijl ik echt moest opletten of station Amersfoort al ter linkerzijde opdook.

En nu dus ook nog de dagelijkse Babbel. Lieve lezers: het valt niet mee… Slaap lekker later.