Dinsdag 23 september 2014: De nieuwe CD van Stef Bos is binnen. Lieve Joke van de platenmaatschappij zorgt goed voor me…

Ik ben al jaren een fan van Stef. Zijn teksten hebben altijd een dubbel laagje en de melodie van de liedjes staat vaak haaks op de inhoud. Opletten en er bij blijven!

Dit album is ingetogen, beschouwend en betrokken. Veel ballads. Veel eerlijke blues en gospelakkoorden. Mijn favoriete Hammondorgel huilt lange tonen.
De muziek ademt verdriet. De teksten niet. Ze zijn vaak vol hoop. Een aanklacht tegen alle negativiteit.

De albumtitel heeft ook dat dubbele: ‘mooie waanzinnige wereld’. Het zet je aan het denken: niks ‘mooie wereld’, de oorlog nadert de achtertuin. ‘Waanzinnig’ klopt. Toch weet Stef die twee uitersten te verbinden. Zonder geheven vinger, maar met persoonlijke observaties, zoals in ‘Geloven’:

En al zijn de tijden nog zo slecht
En al draait de wereld door, en door…
Ik vecht niet meer tegen de stroom
Vecht liever ergens voor
Ik blijf geloven…
Geloven dat het kan…

Voor elke donkerdenker
Is er altijd iemand ergens
Die het tegendeel bewijst
Ik blijf geloven…
Geloven dat het kan…

Het merendeel van de songs is geschreven samen met de band van Bos: Lené te Voortwis, René van Mierlo, Martin de Wagter en Steven Cornillie. Het is een groepsalbum geworden. Geen poespas en tierelantijntjes. Eenvoudig vastgelegde muziek met passie gespeeld. Ik vind het weer mooi.
Waanzinnig mooi!