Zondag 14 oktober: De trein dendert voort! Dinsdag neem ik officieel afscheid van de collega’s. Dat moment leek eerst nog heel ver weg, maar de tijd gaat sneller dan je vooraf denkt (en hoopt). Ik moet me nu echt gaan buigen over een mooi slotwoord. Dat valt nog lang niet mee. Vooralsnog heb ik opgeschreven: “Bedankt! Het waren dertig fantastische jaren.” Maar dat gaat ‘m niet worden, weet ik nu al.